O SITPNiG
Stowarzyszenie Naukowo-Techniczne Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego
SITPNiG jest kontynuatorem polskich, naftowych organizacji technicznych działających w naszym kraju od drugiej połowy XIX wieku, takich jak: Krajowe Towarzystwo Naftowe, założone przez Ignacego Łukasiewicza – pioniera przemysłu naftowego (Lwów, 1877-1939); Związek Polskich Techników Wiertniczych i Naftowych (Borysław, 1904-1939); Stowarzyszenie Polskich Inżynierów Przemysłu Naftowego (Borysław, 1926-1939). Stowarzyszenie powstało 8 marca 1946 r. w Krakowie pod nazwą „Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Paliw Płynnych” (SITPPP). Nazwa i statut Stowarzyszenia na przestrzeni kolejnych lat ulegały zmianom: w latach 1948- 1953 Stowarzyszenie nosiło nazwę „Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego” (SITPNaft), w 1953 r. dokonano zmiany nazwy Stowarzyszenia na „Stowarzyszenie Naukowo-Techniczne Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego w Polsce” (SITPNaft). Od 1981 r. Stowarzyszenie działa pod obecną nazwą: „Stowarzyszenie Naukowo-Techniczne Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego”.
Jest największą polską organizacją naukowo-techniczną stanowiącą dobrowolne, społeczne zrzeszenie specjalistów w dziedzinie poszukiwań i eksploatacji węglowodorów, szeroko rozumianego gazownictwa i przetwórstwa ropy naftowej i gazu ziemnego, a także ochrony środowiska i ekonomii. Inspirujemy przedsięwzięcia naukowo-techniczne i organizacyjne na rzecz gospodarki kraju, ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju. Realizujemy zadania w zakresie podnoszenia kwalifikacji zawodowych osób związanych z przemysłem naftowym, gazowniczym i rafineryjnym. Posiadamy szerokie grono doświadczonych specjalistów i rzeczoznawców. Jesteśmy współzałożycielami Fundacji Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. I. Łukasiewicza w Bóbrce. Wspieramy rozpowszechnianie najnowocześniejszych osiągnięć technicznych poprzez nasze wydawnictwa oraz organizowane konferencje, sympozja i szkolenia. Ułatwiamy rozwijanie kontaktów i współpracy między firmami, dążąc jednocześnie do integracji środowiska naftowców, gazowników i rafinerów. Wspieramy innowacyjność oraz młodzież w dążeniu do swojego rozwoju.
Struktura organizacyjna SITPNiG
Głównymi Organami SITPNiG są: Walny Zjazd Delegatów, Główna Komisja Rewizyjna, Główny Sąd Koleżeński.
Najwyższą władzą SITPNiG jest Walny Zjazd Delegatów, może on być zwyczajny lub nadzwyczajny. Zarząd Główny SITPNiG zwołuje oraz ustala termin, miejsce i porządek obrad Walnego Zjazdu Delegatów, który działa w formie uchwał podejmowanych na tym Zjeździe. W Walnym Zjeździe Delegatów biorą udział z głosem stanowiącym - delegaci wybrani przez Walny Zjazd Delegatów Oddziału (Walne Zgromadzenie Członków Oddziału), oraz Prezesi Oddziałów SITPNiG, a także z głosem doradczym - członkowie honorowi, członkowie ustępującego Zarządu Głównego, Głównej Komisji Rewizyjnej i Głównego Sądu Koleżeńskiego, o ile nie zostali wybrani delegatami na WZD oraz przedstawiciele członków wspierających i goście zaproszeni przez Zarząd Główny.
Zarząd Główny składa się z członków w liczbie od 17 do 25 i kieruje bieżącą działalnością SITPNiG, realizuje uchwały i główne kierunki działalności SITPNiG wyznaczone przez Walny Zjazd Delegatów na daną 4 letnią kadencję. W skład Zarządu Głównego wchodzą Prezesi Oddziałów SITPNiG oraz członkowie wybrani przez Walny Zjazd Delegatów, w tym Prezes SITPNiG.
Do zakresu działania Głównej Komisji Rewizyjnej należy kontrolowanie, co najmniej raz w roku działalności organów SITPNiG, za wyjątkiem Głównego Sądu Koleżeńskiego, pod względem zgodności z przepisami prawa, postanowieniami statutu, uchwałami Walnego Zjazdu Delegatów i regulaminami wewnętrznymi organów SITPNiG oraz pod względem zasad gospodarności.
Do zakresu działania Głównego Sądu Koleżeńskiego należy rozpatrywanie i rozstrzyganie w pierwszej instancji spraw dotyczących nieprzestrzegania statutu, naruszania zasad etyki zawodowej oraz naruszania zasad współżycia społecznego dotyczących członków Zarządu Głównego, Głównej Komisji Rewizyjnej, Głównego Sądu Koleżeńskiego, Sądu Koleżeńskiego Oddziału lub członka honorowego SITPNiG.
Jednostkami organizacyjnymi SITPNiG są: terenowe jednostki organizacyjne oraz zadaniowe jednostki organizacyjne do prowadzenia działalności statutowej.
Terenowymi jednostkami organizacyjnymi SITPNiG są: - oddziały, w których mogą być tworzone koła i kluby.
Zadaniowymi jednostkami organizacyjnymi SITPNiG do prowadzenia działalności statutowej są komisje, rady i kapituły. Natomiast specjalistycznymi jednostkami organizacyjnymi SITPNiG do wykonywania działalności gospodarczej, naukowo-technicznej, rzeczoznawczej, szkoleniowej i wydawniczej są ośrodki - OSIR i wydawnictwa.
Symbole SITPNiG
Godło SITPNiG
Znak graficzny SITPNiG jest znakiem prawnie chronionym w Polsce i na świecie. Zarząd Główny SITPNiG jest jedynym podmiotem, który może wprowadzić nowe zasady stosowania znaku. Symbol graficzny to stylizowany fragment koła zębatego z pięcioma zębami umieszczonymi w górnej lewej części koła, ośmiolistna gałązka laurowa umieszczona połączony z układem literniczym (SITPNiG). Podstawowa kolorystyka znaku to kolor czarny i zielony.
Dopuszczalne jest stosowanie logotypu wraz z dodatkowym tekstem, nazwą oddziału SITPNiG umieszczonym pod elementem graficznym logotypu.
Sztandar SITPNiG
Składa się z płata, głowicy i drzewca. Płatem sztandaru jest tkanina o kształcie prostokąta o długości 116 cm i szerokości 105 cm. Płat tkaniny z trzech boków nie przylegających do drzewca obszyty jest złotą frędzlą o długości 5 cm. Główna strona sztandaru jest koloru zielonego i zawiera pośrodku szerokości w 2/3 od drzewca Godło SITPNiG średnicy 35 cm. W godle fragment koła zębatego i litery SITPNiG wyhaftowano srebrną nitką, a gałązka laurowa została wyhaftowana złotą nitką. W górnym części od strony drzewca znajduje się wyhaftowana złotą nitką podobizna medalu Ignacego Łukasiewicza o średnicy 24 cm, z napisem w otoku: na górze – Ignacy Łukasiewicz, a na dole – 1822 – 1882 (rok urodzenia i zgonu). Nad godłem znajduje się w dwóch wierszach napis wyhaftowany złotą nitką: w górnym wierszu – STOWARZYSZENIE, a poniżej – NAUKOWO-TECHNICZNE. Poniżej godła znajduje się również w dwóch wierszach druga część nazwy Stowarzyszenia: w górnym wierszu – INŻYNIERÓW I TECHNIKÓW, a w dolnym wierszu – PRZEMYSŁU NAFTOWEGO I GAZOWNICZEGO. Litery napisu mają wysokość 7,5 cm i są koloru złotego. Strona odwrotna jest koloru białego. W identycznej sytuacji jak na stronie głównej wyhaftowane jest na zielonym tle godło Stowarzyszenia, o identycznej wielkości i kolorystyce. Również w podobnej sytuacji jak na stronie głównej wyhaftowana jest zieloną nicią nazwa Stowarzyszenia Głowica sztandaru składa się z trzech części: okucia łączącego głowicę z drzewcem, kuli o średnicy 7 cm, na której umieszczona jest stylizowana sylwetka orła w koronie o wysokości 14 cm – symbolu narodowego, łatwego do interpretacji historycznej jak i kulturowej. Głowica wykonana jest z metalu barwy srebrnej. Drzewce sztandaru, długości 245 cm jest wykonane z toczonego drewna o średnicy 5 cm. Drzewce jest dwudzielne, połączone metalowym gwintowanym złączem. Na dolnym końcu drzewca jest umieszczone stożkowe metalowe okucie Płat sztandaru nie obszytym bokiem jest przymocowany do górnej części drzewca.
Sztandar umieszczony jest w sali władz naczelnych SITPNiG i towarzyszy szczególnie ważnym i uroczystym chwilom w życiu społeczności Stowarzyszenia.
Odznaki i Tytuły Honorowe SITPNiG
Odznaki honorowe SITPNiG
Członkowie zwyczajni oraz członkowie wspierający SITPNiG, za aktywną działalność na rzecz Stowarzyszenia oraz szeroką współpracę w realizacji celów statutowych odznaczani są nadawanymi przez Zarząd Główny odznakami honorowymi w stopniu srebrnym, złotym i diamentowym. Odznaki honorowe wykonane są z metalu barwy srebrnej w kształcie koła o średnicy 20 mm, na którym wygrawerowane jest godło SITPNiG. Odznaki różnicuje barwa gałązki laurowej: odznaka srebrna ma barwę srebrną, odznaka złota posiada gałązkę laurową złotą, natomiast odznaka diamentowa posiada gałązkę laurową złotą z osadzonym na niej trzema cyrkoniami.
Godność członka honorowego nadawana jest przez Walne Zgromadzenie Delegatów SITPNiG za szczególne zasługi w działalności na rzecz Stowarzyszenia. Członkowie honorowi mają prawo noszenia Odznaki Członka Honorowego SITPNiG, która ma formę Honorowej Odznaki Diamentowej SITPNiG z dołączonym pod Gałązką laurową napisem "CZŁONEK HONOROWY".
Honorowa Szpada SITPNiG
Honorowa Szpada SITPNiG jest wyróżnieniem nadawanym najlepszym absolwentom wydziałów szkół wyższych współdziałających ze Stowarzyszeniem w dziedzinie naukowej, edukacyjnej i wychowawczej, oraz zasłużonym seniorom SITPNiG. Honorowa Szpada SITPNiG posiada formę klasycznej szpady górniczej. Na głowni szpady wygrawerowane są napisy: na jednej stronie - „Stowarzyszenie Naukowo-Techniczne Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego", a na drugiej stronie „»Sapere aude« Najlepszemu Absolwentowi Wydziału XX w XXXX r." lub „»Sapere auso« Zasłużonemu Seniorowi SITPNIG". Honorową Szpadę SITPNiG nadaje Kapituła Honorowej Szpady SITPNiG powoływana przez Zarząd Główny Stowarzyszenia.
Medal imienia Ignacego Łukasiewicza
Medal im. Ignacego Łukasiewicza jest najwyższym odznaczeniem nadawanym przez Stowarzyszenie Naukowo-Techniczne Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego. Został on ustanowiony przez XXIII Walny Zjazd Delegatów Stowarzyszenia Naukowo-Technicznego Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego w Polsce w dniu 27 czerwca 1968 r. XXIII WZD nawiązując do tradycji historycznych powstania polskiego przemysłu naftowego specjalną uchwałą wznowił postulowany przez Kongres Naftowy w 1882 r. oraz III Zjazd Naftowy w 1929 r., a ustanowiony przez Krajowe Towarzystwo Naftowe w 1936 r. Medal im. Ignacego Łukasiewicza stanowi zaszczytny dowód uznania i wyróżnienia za zasługi położone dla rozwoju nauki oraz przemysłu naftowego i gazowniczego.
Wraz z Medalem osoba wyróżniona otrzymuje dyplom stanowiący dowód nadania Medalu.
Medal Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego
im. Ignacego Łukasiewicza w Bóbrce
Medal nadawany jest przez Kapitułę od 01.06.1995 r osobom fizycznym i prawnym za aktywną prace społeczną, filantropię lub mecenat na rzecz rozwoju i wzbogacania zbiorów Muzeum. Medal jest wybity w brązie. Ma kształt krążka o średnicy 70 mm.
Na awersie medalu jest wyryty portret Ignacego Łukasiewicza, a na rewersie wyryte są charakterystyczne motywy historycznej kopalni ropy naftowej: na tle lasu sylwetki kopanki, szybów naftowych, budynku kopalnianego i obelisku.
